Może nieliczni, choć też nie sądzę, bo ten film nie jest dla każdego. I dobrze, jestem dumna, że w swoich upodobaniach filmowych nie należę to tej samej grupy co "oni" ;)
Film jest świetny, dużo w nim wrażliwości na trudne kobiece problemy.

Może dlatego, że oczekiwali lekkiego, przyjemnego filmu, podtrzymującego wizerunek MM w mediach, a nie to, co działo się za kulisami. Jedna dziewczyna tu na forum dała filmowi 3/10, bo "reżyser się wygadał, że nie obchodziła go prawda, tylko jak te sceny dobrze będą wyglądały w kinie". I właśnie to jest jeden z momentów, gdy zastanawiam się czy to ja zwariowałem czy zwariował może świat. Pewnie i jedno i drugie..
A wracając zaś do samego obrazu - "Blondynka" to moim zdaniem bolesny, momentami wręcz paraliżujący swoim naturalizmem obraz życia Marylin Monroe. To nie jest wygodny film - to jest film, który uwiera i powoduje dyskomfort psychiczny, to jest film, który nie daje odpocząć i po seansie czujesz się wręcz zbrukany. Może to tylko fikcja, a może jednak w sporej części tak właśnie czuła się Marylin w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Ja jednak przychylam się ku drugiej opcji. Hollywood jest chorym środowiskiem od zawsze, choć dopiero od niedawna wychodzą na jaw dość niepokojące fakty.
Wg mnie "Blondynka" bardzo dobrze odzwierciedla zaszczucie jednostki, to w jak schematyczny i przedmiotowy sposób jest traktowana, to, że nie ważne są jej uczucia i życie wewnętrzne. Liczy się tylko i wyłącznie jej wizerunek jako tępego, bezmózgiego wampa, którego można wykorzystać dokładnie w sposób, jaki się zamarzy. Nie wiem co tak naprawdę autor miał na myśli, czy popełnił ten film z pełną premedytacją czy po prostu wyszedł mu świetny obraz "przy okazji". Nie wiem i prawdę powiedziawszy mnie to nie obchodzi. To, co mnie obchodzi w tym momencie to mój własny odbiór tego obrazu i chyba jest to najnormalniejsza rzecz pod słońcem. Nigdy się sugeruję się ocenami większości czy nawet tym co sam autor miał na myśli. Zresztą dobrzy, solidni i otwarci twórcy, nie tylko filmowi, zawsze pod tym względem zostawiają nam, widzom/odbiorcom, pole do popisu w tym względzie i nigdy nie zamykają się w swojej jedynie słusznej interpretacji. Dlatego uważam, że "Blondynka" to świetny obraz na wielu płaszczyznach. Zdjęcia, gęsta atmosfera, poruszanie ważnych tematów oraz gra aktorka na czele z Aną de Armas składają się na ten nietuzinkowy, prawdziwy w sferze emocjonalnej, film. Ode mnie 8/10. Nie wiem kiedy wrócę ponownie do tego obrazu, ale być może zmienię wtedy ocenę na "dziewiątkę".