14 lipca 2015 roku piętnastoletni syn Nicka Cave’a - Arthur - spadł z dwudziestometrowego klifu we wschodnim Sussex. Chłopak zginął na miejscu. Twórcy filmu rozmawiają z pogrążonym w żałobie artystą, który szuka sposobu, aby przetrwać trudne chwilę i odzyskać spokój po śmierci ukochanego dziecka. Cave rozlicza się też z mitem artysty czerpiącego inspirację z własnego nieszczęścia. Twierdzi, że w jego przypadku dominującym stanem jest pustka, która nie inspiruje ani nie daje ukojenia. Żałoba jest obezwładniająca. 
Niezwykły czarno-biały film dokumentalny w reżyserii Andrew Dominika ("Zabić, jak to łatwo powiedzieć") powstał pół roku po śmierci syna Nicka Cave’a. Wcześniej filmowiec i muzyk współpracowali przy filmie "Zabójstwo Jesse'ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda", do którego Cave napisał muzykę. Zdjęcia do obrazu trwały 10 dni i były kręcone w Londynie i w domu australijskiego artysty w Brighton. Dokument jest w całości improwizowany i jest zapisem powrotu muzyka do studia nagrań. Zdaniem samego Cave'a film stanowi "świadectwo artysty poszukującego swojej drogi w ciemnościach".